Od setek lat dywany są symbolem luksusu, kultury i tradycji. Są nie tylko elementem dekoracyjnym, ale także świadectwem umiejętności i cierpliwości rzemieślników. W trakcie swojego istnienia powstało wiele technik tkania dywanów, z których każda ma swoją unikalną historię i charakterystykę. Poznajmy niektóre z najbardziej popularnych sposobów tkania dywanów.
Tkane ręcznie (rzeźbione)
Jest to jedna z najstarszych i najbardziej tradycyjnych technik tkania. Dywany tkane ręcznie, znane też jako dywany rzeźbione, są produktem wielu godzin pracy i precyzji. W procesie tkania stosuje się specjalne narzędzie, które pozwala na stworzenie wzorów wypukłych i wklęsłych, nadając dywanowi trójwymiarowy efekt.
Kilimy
Kilim to technika płaskiego tkania, popularna w krajach Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej. Dywany w technice kilimu nie mają „włosia” – obie strony dywanu wyglądają identycznie. Są one lżejsze od tradycyjnie tkanych dywanów i często używane jako narzuty czy dekoracje ścienne.
Tufting
To stosunkowo nowa technika, która polega na wszywaniu włókien w podstawę dywanu za pomocą specjalnej pistoletowej maszyny. Proces ten jest znacznie szybszy niż tradycyjne tkanie ręczne, co sprawia, że dywany w technice tufting są zazwyczaj tańsze, ale nadal zachowują wysoką jakość.
Dywany węzłowe
To tradycyjna technika popularna w krajach Bliskiego Wschodu, gdzie każdy węzeł jest ręcznie tworzony przez rzemieślnika. Proces tkania jest bardzo pracochłonny, ale pozwala na stworzenie niezwykle szczegółowych wzorów i trwałych dywanów.
Dywany hakowane
Technika hakowania polega na przeciąganiu pętelek materiału przez podstawę dywanu za pomocą haka. Proces ten przypomina technikę haftowania i pozwala na stworzenie bogatych wzorów i tekstur. Sztuka tkania dywanów to fascynujące połączenie tradycji, kultury i umiejętności. Różne techniki tkania odzwierciedlają różnorodność kulturową i historyczną regionów, z których pochodzą. Niezależnie od techniki, każdy dywan jest świadectwem pasji, cierpliwości i talentu rzemieślnika, który go stworzył.